زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اکل به معروف





تصرف در مال دیگری به قدر متعارف را اَکل به معروف می‌گویند و از آن در باب وصیت سخن گفته‏اند.


۱ - اکل به معروف در قرآن



عنوان یاد شده برگرفته از قرآن کریم است که می‏فرماید: قیم و عهده دار امور یتیم در صورت توانگری خویشتنداری کند و در صورت تنگدستی و نیاز در حدّ متعارف از اموال او بردارد.

۲ - جواز اکل به معروف



متولّی اموال یتیم، اعم از وصی، حاکم و مؤمنان عادل در صورت عدم قصد تبرع می‏تواند از مال یتیم برای خود بردارد؛ لیکن در اینکه برداشت مطلقا جایز است؛ خواه متولّی بی نیاز باشد یا نیازمند یا اینکه برداشت تنها برای متولّی نیازمند جایز است و نیز در مقدار برداشت (اکل به معروف) که به اندازه اجرة المثل است یا به قدر کفایت، هرچند بیشتر از اجرة المثل باشد یا کمترین مقدار از حدّ کفایت و اجرة المثل، اقوال مختلفی مطرح است. بنابر قول به جواز برداشت مطلقا، بر غنی مستحب است از آن خودداری کند.



۳ - پانویس


 
۱. جواهر الکلام ج۲۸، ص۴۴۰-۴۴۱.    


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۶۶۲-۶۶۳.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | حجر | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.